Recensie van de opkomst van de draken

Rise of the Dragons Review (en anglais)

Nostalgie is een geweldige drug – en Double Dragon Gaiden: Rise of the Dragons wordt in onze aderen geïnjecteerd. Het doet ons denken aan een eenvoudiger tijd waarin games niet werden gedefinieerd door framesnelheden en niemand zich bekommerde om internetforums en ‘meningen'. Het is een tijd waarin iemand de controller oppakte, zijn gepixelde personage over het scherm liet lopen en slechteriken met Tsjadische namen tegen de kont schopte totdat de aftiteling rolde.

RELIEF: Cartoons van videogames: ken je deze shows nog?

Double Dragon Gaiden: Rise of the Dragons leunt op die feel-good-factor omdat niemand hier is voor de graphics voor 2023 – dat is zeker. Zelfs het verhaal komt rechtstreeks uit een Cannon-actiefilm uit de jaren 80. Het is 199X (waarschijnlijk de tijd dat Elon Musk Thanos wordt) en er staat een nucleaire oorlog op het punt te woeden in New York. Het is aan Billy, Jimmy Lee en hun vrienden om een ​​bende slechteriken tegen te houden en al hun vechtkunsten te gebruiken.

Deze game is niet bijzonder diep vanuit gameplay-perspectief. Dit is een NES-schoolspel, met basisbewegingen en een speciale comboknop, evenals de mogelijkheid om wapens op te pakken en te gebruiken. Waar het spel interessant wordt, is het tag-team-aspect. Door van het ene personage naar het andere te wisselen, kan een ander personage actie ondernemen en vijanden aanvallen. Door deze techniek effectief te leren gebruiken, kun je met snelle tags een groep vijanden snel uitschakelen terwijl je probeert de vitale energie van beide personages te behouden.

Aan het begin van Double Dragon Gaiden: Rise of the Dragons heb je de keuze uit vier personages, maar naarmate je verder komt en tokens verzamelt, kun je er meer ontgrendelen. Elk van hen heeft zijn eigen sterke en zwakke punten, en de juiste combinaties kunnen je helpen de tekortkomingen van het andere personage te compenseren. Kies verstandig, anders loop je het risico met twee langzame sluggers te eindigen, terwijl een wendbaar slugger/fighter-duo veel evenwichtiger zou zijn.

GERELATEERD: Double Dragon Movie: Hoe Wu Assassins als model fungeert

De game bevat een roguelite-element, dat wordt beïnvloed door de volgorde waarin de speler de fasen speelt. Dit heeft invloed op verschillende factoren, zoals de algehele moeilijkheidsgraad en het aantal vijanden waarmee je te maken krijgt, wat een stimulans is om meerdere keren te spelen om de zaken fris te houden.

Hoewel er genoeg toevoegingen zijn om spelers terug te laten komen voor meer, heeft Double Dragon Gaiden: Rise of the Dragons een beperkte levensduur. Zodra alle personages zijn ontgrendeld en alle missies zijn voltooid, begint het spel repetitief te worden. Dat gezegd hebbende, dit is niet het soort spel dat spelers aanmoedigt om er 500 uur in te steken en alle trofeeën te verdienen. Dit is een snel spel om op te pikken voordat je naar bed gaat of wat tijd te doden hebt.

RELIEF: Ninja Gaiden: de beroemde videogamefranchise heeft een film nodig

Hoewel elke andere franchise heeft geprobeerd met de tijd mee te gaan, is er iets vertederends aan de manier waarop Double Dragon Gaiden: Rise of the Dragons ervoor kiest trouw te blijven aan wat het heeft voortgebracht. Hij weet precies wat hij is en wat hij de speler belooft. En wie kan boos zijn?

Beoordeling

Dubbele Draak Gaiden: Opkomst van de Draken

VOORDELEN

  • Veel karakters
  • Roguelite-ervaring
  • Retro-spel

Nadelen

  • Wij worden snel moe

Verspreiding van opmerkingen

  • Gameplay
    0%

  • Grafiek
    0%

  • Herspeelwaarde
    0%

  • Geluid en muziek
    0%

  • Geschiedenis
    0%