Stel je eens een wereld voor waarin de rauwe filmische visie van Zack Snyder samenkomt met meesterschap in vechtsporten en het verhaal van de Teenage Mutant Ninja Turtles in een Last Ronin-film. Het is een match made in de filmische hemel, nietwaar? Je bent niet akkoord ? Lees verder.
GERELATEERD: Rebel Moon bewijst dat de haat van Zack Snyder levend en sterk is
Zack Snyder houdt van Teenage Mutant Ninja Turtles
Terwijl hij onlangs zijn Netflix-film Rebel Moon-Part One: A Child of Fire promootte, werd Zack Snyder geïnterviewd door de Hollywood Reporter. Aan de regisseur werd onder meer gevraagd wat het eerste stripboek was dat hij las. Snyder zei dat zijn moeder hem, zonder dat hij het wist, een abonnement had gegeven op Heavy Metal, een stripboek voor volwassenen. De regisseur onthulde ook dat hij fan was van de originele Teenage Mutant Ninja Turtles-strips, gemaakt door Kevin Eastman en Peter Laird. Snyder beschikte zelfs over originele strips uit de eerste edities van de beroemde serie, waar hij tijdens het interview doorheen bladerde.
De Mutant Ninja Turtles: Het verhaal van de laatste Ronin
Twee worstelende striptekenaars, Peter Laird en Kevin Eastman, ontwierpen de Ninja Turtles in 1984 en publiceerden het originele stripboek van Mirage Comics. De auteurs hadden groot succes met het pand en stonden aan de basis van de franchise die zich uitbreidde naar televisie, film, stripboeken en speelgoedlijnen.
TMNT: The Last Ronin concentreert zich op een verhaal in een alternatieve tijdlijn met behulp van een miniserie van vijf nummers, geschreven door Kevin Eastman, Peter Laird en Tom Waltz, met kunst van Eastman en de broers Esau Escorza en Isaac Escorza. Het is uitgegeven door IDW Publishing in 2020-21 en is een duister en emotioneel verhaal dat zich afspeelt in een dystopisch toekomstig New York, waar de laatst overgebleven Teenage Mutant Ninja Turtle wraak zoekt voor de dood van zijn broers en Splinter.
TMNT: The Last Ronin herinnert aan de donkerdere, meer volwassen toon van de vroege TMNT-strips, met thema's als verlies, liefdesverdriet en wraak. Het staat in schril contrast met de zachtere, vriendelijkere versies van schildpadden die de afgelopen jaren populair zijn geworden. The Last Ronin was een kritisch en commercieel succes. Het werd geprezen om zijn emotionele verhalen, verbluffende kunstwerken en intrigerende weergave van de TMNT-personages.
De stripserie heeft zo'n spannende verhaallijn en ongelooflijk artwork dat het een perfect voertuig zou zijn om een dramatisch, actievol verhaal te vertellen. Zack Snyder zou een uitstekende keuze zijn om te regisseren. De waardering van de filmmaker voor de originele strips en zijn trouwe benadering van stripboekaanpassing zouden hem tot een van de beste keuzes maken voor Teenage Mutant Ninja Turtles: The Last Ronin.
GERELATEERD: Teenage Mutant Ninja Turtles Toys: hoe TMNT een generatie inspireerde
Zack Snyder houdt van stripboeken
Snyders liefde voor stripboeken ligt aan de basis van zijn films als 300, Watchmen en Man of Steel. De stijl en filmkeuze van de filmmaker bepalen de invloed van het medium op zijn werk. Tijdens het filmen van Watchmen werd Zach geïnterviewd door Entertainment Weekly en vertelde hij over zijn liefde voor stripboeken en hoe deze deel uitmaken van zijn creatieve proces. Snyder sprak over zijn affiniteit met stripboeken en zei:
Snyder zei ook: “Mijn moeder zag dat ik deze strip met de naam Heavy Metal magazine leuk vond, dus kocht ze een abonnement voor me. Je zou kunnen zeggen dat het strips van hoog niveau zijn, maar voor mij was deze strip gewoon sexy! Een vriend van mij probeerde het laat me van ‘normale' strips houden, maar ik dacht: ‘Niemand heeft seks of vermoordt elkaar. Dat is niet echt wat ik zoek.' Ik was zo een beetje gebroken. Dus toen Watchmen langskwam, dacht ik: ‘Dat is niet meer mijn ding.'
Zack Snyder's loyaliteit aan de strips
Zack Snyder heeft altijd zijn liefde geuit voor Alan Moore's Watchmen-stripboek, en de regisseur gaf een relatief getrouwe versie van de legendarische strip in zijn film uit 2009. Vaak slachten filmmakers en filmstudio's de stripboekaanpassingen af ten gunste van een opgeschoonde versie van de strip komisch en, in de meeste gevallen, met middelmatige of gemengde resultaten aan de kassa en bij critici. Snyder kreeg gemengde recensies voor Watchmen, maar veel die-hard stripfans waren dol op de film omdat deze zo dicht bij de strips lag. Deze trouw aan het verhaal of de beelden van de strips heeft Snyder een groot aantal fans opgeleverd.
Snyder's films roepen vaak de statische beelden van stripboeken op, met personages die dramatisch zijn ingekaderd in shots, met gebruikmaking van dramatische hoeken en dynamische actieposes. Denk aan de overdreven slow-motionscènes van de Spartanen uit de 300 die tegenover de Perzen staan of de triomfantelijke landing van Superman in Man of Steel. Sommige van zijn films verwijzen nauw naar iconische stripboeken en herscheppen hun werken met opvallende beelden. Zo doet het magazijngevecht in Batman V Superman denken aan Frank Millers The Dark Knight Returns.
GERELATEERD: Deze TMNT: The Last Ronin Fan Short is alles wat fans willen
Zack Snyders Ninja Turtles: De laatste Ronin
Zacks respect voor de strips zal welkom zijn als hij ooit een TMNT: The Last Ronin-film regisseert. Vanaf zijn begindagen met het maken van visueel verbluffende commercials tot zijn uitstapje naar stripfilms met 300 en Watchmen, heeft Snyder zichzelf gevestigd als een meester in spektakel.
Slow motion-sequenties, bewegende filmmuziek en gestileerde actiechoreografie zijn kenmerken van zijn werk, duidelijk zichtbaar in films als Man of Steel en Batman v Superman: Dawn of Justice. Deze elementen zouden zich goed vertalen in The Last Ronin en de belangrijkste thema’s van verlies, veerkracht en broederschap versterken.
Naast spektakel blinkt Snyder ook uit in het presenteren van gebrekkige en gekwelde helden. Of het nu Rorschach is die worstelt met morele ambiguïteit in Watchmen of Superman die worstelt met zijn Kryptoniaanse afkomst, Snyder doordrenkt zijn personages met een zwaartekracht die resoneert met de kijkers.
De laatste overlevende schildpad in The Last Ronin draagt een onvoorstelbare last. Snyder's begrip van complexe emoties en interne worstelingen zou ons Ninja Turtle-stripboek diepgang en emotie geven.
The Last Ronin is een donker en verontrustend verhaal. Snyders visie op een dystopisch New York, gekenmerkt door het bewind van Shredder, zou fascinerend zijn. Snyders passie voor donkere, futuristische landschappen, gedemonstreerd in films als Sucker Punch en Justice League, zou een donkere maar intrigerende achtergrond kunnen vormen voor de wanhopige zoektocht van onze held. Stel je de kenmerkende slow motion van Snyder voor terwijl onze Turtle door dit verlaten stadsbeeld trekt, waarbij de stilte alleen wordt verbroken door het geluid van zijn nunchucks tegen het pantser van Cyborg en de Foot Clan.
Bovendien geeft Snyder's achtergrond in visuele effecten hem een diepgaand inzicht in CGI- en motion capture-technologieën. Deze expertise was essentieel om de Turtles en andere gemuteerde personages tot leven te brengen met het realisme en de nuance die The Last Ronin eiste.
We hebben een glimp van zijn talent gezien in films als Dawn of the Dead en Legend of the Guardians: The Owls of Ga'Hoole, waarin CGI-wezens met vloeiende gratie en emotionele diepgang bewegen. In de handen van een minder begaafde regisseur hadden The Turtles in de griezelige vallei kunnen vallen, maar de visie van Snyder levert een perfecte mix van lichamelijkheid en expressiviteit op.
Natuurlijk zouden sommigen beweren dat Snyders voorliefde voor het vertellen van verhalen in slow motion en in de schaduw in strijd zou kunnen zijn met de inherente lichtheid van The Turtles.
The Last Ronin is echter geen typisch TMNT-verhaal. Het is een volwassen verhaal over verlies en wraak, en de stilistische elementen van Snyder zullen de emotionele impact helpen vergroten terwijl de kernwaarden van de Turtles behouden blijven.
Stel je een scène voor waarin Raphael, Donatello of Leonardo, gedreven door verdriet en woede, Foot Clan-soldaten uit elkaar scheuren in een ballet van slow motion-geweld, hun ogen gevuld met vastberadenheid en verdriet. Deze combinatie van actie en emotie is het sterke punt van Snyder en zou The Last Ronin de filmische kracht kunnen geven die het verdient.
Dit zou niet het typische “Cowabunga-schildpadavontuur” zijn. Het avontuur van de schildpad. Het zou een donkere en emotionele reis worden die een volwassen publiek waardig is. Met zijn ervaring en visie zou Snyder een film kunnen afleveren die de geest van de originele strip eert en tegelijkertijd de grenzen verlegt van wat een TMNT-aanpassing kan zijn.
Als je bedenkt dat Zack Snyder Teenage Mutant Ninja Turtles: The Last Ronin regisseert, lijkt het misschien radicaal. Er liggen echter krachtige synergieën onder de oppervlakte. Zijn unieke stijl, diepe karakterisering en begrip van een donkere wereld passen perfect bij de emotionele diepgang en dystopische setting van de strip. Er zijn misschien bedenkingen, maar één ding is zeker: Snyder's Last Ronin zou geen TMNT-film zijn zoals de andere. Het zou een filmische ervaring zijn die de perceptie van deze helden zou kunnen veranderen van gekke schildpadden in echte, goed afgeronde filmpersonages zoals in de strips.
GERELATEERD: TMNT: The Last Ronin-videogame: wat we willen zien
TL; DR
- Teenage Mutant Ninja Turtles: The Last Ronin is een van de beste strips met de Turtles.
- Zack Snyder heeft een opwindende carrière gehad met het aanpassen van stripboeken als 300, Watchmen en Man of Steel.
- De stijl van Zack Snyder past perfect bij het donkere en rauwe verhaal van TMNT: The Last Ronin.