Bijna twintig jaar na de eerste release van Facebook staat de kwestie van online privacy volop in de belangstelling. Veel clandestiene algoritmen bedreigen de online privacy van mensen en verzamelen vaak gebruikersgegevens zonder hun toestemming.
Het privacyprobleem dateert van vóór het internet en wordt geïllustreerd door de politieke spanningen van de 20e eeuw. Het liberale Westen, dat prioriteit gaf aan individuele vrijheid, wordt afgewisseld met het autoritaire Oosten, dat de intieme levens van burgers blijft beheersen, wat gelijkwaardig is aan Orwells dystopische roman 1984.
Helaas blijkt uit lekken van de National Security Agency van Edward Snowden dat vergelijkbare, zij het zachtere, praktijken worden gebruikt door Amerikaanse overheidsinstanties. De vraag is vandaag de dag net zo relevant als tijdens de Koude Oorlog, waarbij de grenzen worden afgebakend tussen veiligheid of controle, vrijheid of onderdrukking – het blijft binnen de grenzen van de filosofie.
En zoals bij veel filosofische discussies zijn er ook veel meningen. Een van de populairste antwoorden op het online verzamelen van gegevens is een andere vraag: wat als ik niets te verbergen heb? In werkelijkheid gebeurt er veel achter de schermen dat de meesten van ons raakt, of u nu waarde hecht aan uw privacy of niet.
Online bubbels
De gevaren van online surveillance worden verkeerd begrepen als een bedreiging om iets privés te onthullen, iets beschamends, iets waarvan je niet wilt dat je ouders het zien. Hoewel de gevaren reëel zijn, vooral als u er een gewoonte van maakt om intieme foto's op iCloud op te slaan, kunt u online accounts beveiligen met een wachtwoordbeheerder, waardoor het risico tot vrijwel nul wordt teruggebracht. Hetzelfde kan niet gezegd worden voor de exploitatie van openbaar beschikbare gebruikersgegevens, inclusief uw berichten op sociale media, uw likes op YouTube, uw opmerkingen op nieuwssites, enz.
Er worden enorme hoeveelheden gebruikersgegevens gebruikt om gedetailleerde psychologische profielen samen te stellen. Het is een publiek geheim dat veiligheidsdiensten van de overheid deze verzamelen om slechte actoren te identificeren, wat in theorie nobel klinkt. In de praktijk overschrijden ze vaak hun grenzen en komen ze een paar stappen dichter bij autoritarisme. Bovendien is online targeting op basis van psychologische profielen minstens twee keer gebruikt: tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 en door Cambridge Analytica enkele jaren geleden.
Hoewel Rusland feitelijk toegeeft dat er met de presidentsverkiezingen van 2016 is geknoeid, vragen velen zich af hoe dit precies is gebeurd. De Russische trollenboerderij genaamd Internet Research Agency exploiteerde het Facebook-platform om duizenden nepaccounts te creëren die zich voordeden als echte Amerikanen. Gebaseerd op de psychologische profielen van gebruikers die ze konden verkrijgen door het verzamelen van gegevens, construeerden ze honderden politieke advertenties om de maatschappelijke spanningen te vergroten.
Het is minder waarschijnlijk dat u naar een andere mening luistert als gedeeltelijke informatie uw wereldbeeld voortdurend versterkt. De hoeksteen van de westerse democratie is een open en respectvol geschil. Na het horen van alle meningen gaan mensen uiteindelijk stemmen. De verspreiding van valse informatie op sociale media ondermijnt echter het vermogen van mensen om te communiceren en verdeelt hen in twee tegengestelde kampen. De Verenigde Staten zijn nog nooit zo politiek verdeeld geweest, waarbij de kloof tussen Republikeinen en Democraten steeds groter wordt.
Cambridge Analytica maakte gebruik van hetzelfde principe. Ze verzamelde op illegale wijze miljoenen Facebook-gebruikersprofielen en gebruikte de informatie om de campagnes van Donald Trump en senator Cruiz te promoten. Zelfs als u niets te verbergen heeft – en er is niets mis met het publiekelijk delen van uw politieke overtuiging – kunnen slechte actoren deze informatie tegen u gebruiken.
Online kritisch blijven is essentieel, maar de invloed van sociale netwerken op de publieke opinie is te groot. Voorlopig kun je het beste online waakzaam blijven en weerstand bieden aan de drang om te veel te delen, vooral als het gaat om gevoeligere onderwerpen.
Tips voor het online beschermen van privacy
U kunt nu actie ondernemen en deze eenvoudige tips volgen om uw online privacy te verbeteren.
- Gebruik een virtueel particulier netwerk. VPN's zijn de meest gebruikte software om online privacy te beschermen. Ze creëren een veilige, gecodeerde tunnel tussen uw apparaat en internet, zodat derden uw browse-activiteiten niet kunnen bespioneren. Een betrouwbare VPN voor mobiele apparaten of computers heeft een zero-logs-beleid, wat betekent dat uw gegevens niet worden verzameld of gedeeld met derden.
- Vermijd Google-services. Google is het grootste dataschrapbedrijf dat zijn zoekmachine gebruikt om uw informatie te verzamelen. U kunt een alternatief zoals duckduckgo.com gebruiken, dat privacyvriendelijker is. Tegelijkertijd zijn er alternatieven voor de Google Chrome-browser, zoals het TOR-netwerk of de Brave-browser.
- Bewaar uw informatie in een veilige cloud. In plaats van uw foto's aan Facebook en uw video's aan TikTok toe te vertrouwen, kunt u veilige cloudopslag gebruiken om informatie veilig en beschikbaar te houden. Gezichtsherkenningsbedrijven gebruiken deze sociale netwerken vaak om zonder uw toestemming hun databases te vullen met foto's, die vervolgens kunnen worden misbruikt door overheden die hun diensten vaak gebruiken om burgers te bespioneren.
Laatste woord
Online privacy gaat over veel meer dan persoonlijk welzijn. De besproken voorbeelden laten zien hoe ongecontroleerde gegevensverzameling leidt tot gecompromitteerde verkiezingen en hoeveel regeringen deze gebruiken om politieke tegenstanders te vervolgen. Als u online privé blijft, wordt de politieke propaganda in uw feed verminderd en wordt u tegelijkertijd beschermd tegen invloeden van derden.